Oom Jan is dood. Op zijn hoofd uit de appelboom gevallen. Na de begrafenis nodigt de familie u uit om aan de koffietafel deel te nemen. In het begin worden de gangbare beleefdheidsregels gerespecteerd, maar de familie van oom Jan heeft een gemeenschappelijk iets…ze kunnen elkaar niet luchten.
Samen treuren rond de kist lukt nog wel, maar als de koffie op tafel komt laaien de emoties op. En na enkele pilsjes komen de frustraties boven. Soms tragisch, soms komisch, soms hilarisch, soms pijnlijk. Neet alleen vanwege ergernissen, familievetes of pikante affaires, maar ook vanwege gewone zaken…zo als de koffie.
De familie blijkt als los zand aan elkaar te hangen en niemand is van onbesproken gedrag. Een treurig gegeven, vol zwarte humor. Een tragikomedie op zijn best. Oom Jan is dood…en dan is er koffie is geschreeven door Luk Gijsbrechts (oorsprònkelijke titel: “Nonkel Gaston is dood…en dan is er koffie”).
