Um ein bietje beej te kómme van ein gans jaor ploetere achter de visker en um de drökte van de groeëte stad te óntvluchte geit Dien Vallen idders jaor viertieën daag op verkansie nao Camping 'Binnenste Buiten'. Zeej haet al jaorelang 't zelfde hookplaetske. Det zal deze kièr helaas neet lökke. Door eur drökke bestaon is zeej vergaete 't definiteeve reserveringsformulier truuk te steure. Eur plaetske is bezat. Maar, zeej haet mazzel. De nièje heurder dae 'ëur huuske' haet ingenaome veróngelök. Dae kin dus toch neet kómme. De veróngelökde heurder blièk unne 'boef' te zien gewaes, dae vlak veur zienen doeëd einen bankeuverval pleegde. Vraog neteurlik: wao is de poét gebleve? Dien Vallen wet neteurlik van niks. Zeej sluut eur huuske ouk noeëts aaf, immers 'beej mich velt toch niks te haole'. Noow dao kumpse dit jaor waal achter… De weduwe Anita en euren nièje vrind Sjonnie vermoede det de poét in 't verkansiehuuske verborge leet…
